From the city to the jungle..

From the city to the jungle..

Na een lange rit met de bus en nog langere zit op een gammel bootje bereikten we ongeveer een week geleden Kuala Tahan. Dit kleine dorpje, dat meer hostels bevat dan huizen, leek een beetje vervallen. Veel gebouwen waren verwoest, wat al te zien was tijdens onze boottocht. Bij navraag bleek het gebied vorig jaar getroffen te zijn door ‘the yellow flood’(de rivier was geel door de kleur van het zand).

De reden voor ons bezoek lag echter aan de andere kant van de rivier. Taman Negara, de 130 miljoen jaar oude jungle. Ondertussen was de zon al onder en nadat we onze spullen hadden gedumpt in ons hostel en onze buikjes hadden gevuld met net iets te hete curry mochten we de jungle betreden. Met de zaklantaarn in een hand en de camera in de ander staken we vol goeie moed de rivier over. Onze gids, dat wel een ritalin kon gebruiken, leidde ons naar de donkerste plekken. Met zijn zaklantaarn scheen hij tot diep in de jungle. Het licht reflecteerde en in de verte zagen we twee glinsterende puntjes die verdacht veel op ogen leken. Tim, die vol spanning stond te kijken, riep opeens: TIJGER! Ik zag een TIJGER! Helaas bleek dit echter maar een wild zwijn te zijn! Haha.

De wilde zwijnen, wandelende takken en giant mieren waren allemaal niet al te spannend maar net voordat we echt teleurgesteld begonnen te raken kruiste een  zwart en geel gestreepte slang ons pad! Onze gids vertelde dat wij om twee redenen zeeeer veel geluk hadden. 1: omdat deze slang maar een keer in het jaar gezien wordt, en 2: omdat we nog leven aangezien het een van de dodelijkste slangen is die in deze jungle leeft. De eerste adrenaline rush was nog niet om en we zagen een spin, zo groot als een voetbal! Dit harige schepsel, dat zat te chillen op een boom, bleek 3x gevaarlijker dan een tarantula!

Na de ‘night-jungle-walk’ zijn we gauw naar bed gegaan. Helaas bleken de 4 muren van onze kamer alleen niet veel bescherming te bieden tegen de vieze, veels te grote en veels te harige beesten. Elke ochtend was het weer een strijd. Paras spingend op het bed terwijl Tim met een schoen achter de mega insecten rende.

Dag twee van de jungle was heet, vochtig maar tegelijk ook zeer veelbelovend. We hebben 2 uur geklommen naar het hoogste punt waar we even konden uitrusten en genieten van het ongelovelijk mooie uitzicht. Op de terugweg liepen we over de ‘canopy’ bruggen. Deze touwbrugen waren gespannen tussen de hoogste bomen in de jungle. De bruggen waren zo smal dat je er niet met beide voeten naast elkaar op kon staan.  De spanning en het mooie uitzicht over de jungle maakten al het zwoegen en zweten goed.

Na Tamang Negara waren we toe aan een koelere plek ZONDER vieze beestjes. Cameron Highlands bleek de perfecte match te zijn! We gingen naar de Highlands met een spaans stelletje dat we tijdens onze jungle walk hadden ontmoet. Maria Antonia en Javi vergezelden ons naar een van de mooiste hostels die wij ooit hebben gezien. Het voelde werkelijk alsof we in de hemel waren beland. Het uitzicht vanuit onze hostel op de jungle, die 2 meter vanaf ons raam begon,  was namelijk prachtig.

De twee dagen in Cameron Highlands gingen veels te snel om. Het bezoeken van de thee en aardbeien plantages waren leuk maar wat ons vooral bij is gebleven zijn de koele avonden in een van de mooiste restaurants in dat gebied. Wat hebben we veel gegeten, gepraat en gelachen met de leuke Spanjaarden.

Helaas was het zaterdag tijd om afscheid te nemen van onze nieuwe vrienden, die teruggingen naar Mallorca. Wij hebben die dag de bus gepakt richting Langkawi! Dit eiland (samen met 90 andere eilandjes) ligt in het noordwesten van Maleisië. Onze reis duurde echter veel langer dan verwacht en bereikten we na 11 uur reizen het ondertussen donkere eiland. De volgende dag wisten we echter dat al het reizen de moeite waard was geweest. Door het warme weer, relaxte sfeer en de geweldige stranden konden we eindelijk voor het eerst  in lange tijd ontspannen!

We zijn momenteel nog steeds op het eiland en genieten ontzettend van alles wat dit pareltje te bieden heeft. Vandaag hadden we echter even een schrikmoment nadat Tim gestoken werd door een JELLYFISH!! Hij had veel pijn, zijn enkel was gegrepen door een van de tentakels en dat kon je ook zien door de rode bultjes die het beest had achtergelaten op zijn been. Helaas waren we net al naar de wc geweest en dus moesten we iets anders zoeken om het de pijn te verzachten. We zijn daarom gauw naar een restaurant in de buurt gegaan waar we om hulp en advies hebben gevraagd. Een van de obers spoelde Tim z’n enkel met azijn en limoensap. Dit bleek te helpen aangezien het  steken na een klein uurtje al veel minder was geworden.  Nu, een paar uur later, heeft hij er gelukkig geen last meer van en zegt hij zeker weer de mooie en warme zee in te willen gaan!

Wij blijven hier nog wel een paar dagen vertoeven voor we onze reis vervolgen naar Penang, een iets zuidelijker eiland dichtbij de westkust van Maleisië. Georgetown, de hoofdstad van Penang, zal de laatste bestemming zijn in Maleisië. Wij zullen daarna vliegen naar Sumatra, Indonesië. Op naar het volgende avontuur.

Groetjes,

Parti