Van Penang naar Java!

Vandaag, na lange tijd, hebben we weer tijd vrij kunnen maken voor onze blog. Onze vorige post eindigde met ons vertrek naar Penang. Door de vele aanbevelingen hadden wij hele hoge verwachtingen van dit eiland. Het zou een plek zijn met veel cultuur, mooie gebouwen en heerlijk eten. Wij vonden het echter nogal tegenvallen. Het straatbeeld werd vooral getekend door de eet-stalletjes die meer ratten aantrokken dan mensen. Zelfs de katten waren bang voor deze gigantische monsters. Tóch hebben we geprobeerd het beste te maken van onze 2 dagen in de hoofdstad van Penang, Georgetown. Na een bezoekje gebracht te hebben aan een museum over de geschiedenis van Penang zijn we naar een entertainment centre gegaan. Hier hebben we spelletjes gespeeld in een arcade en de nieuwste films gekeken in een van de moderne bioscopen.  Voor een ieder die The Avengers nog niet gezien heeft: DOEN. Maar hoe leuk films ook zijn dit was natuurlijk niet de reden waarom wij naar Zuid-Oost Azie zijn gekomen. Daarom waren we dan ook blij dat we al gauw onze reis vervolgden naar Indonesie! Bandung, Java, om precies te zijn. De reis hiernaartoe was een lange.

Daarom hebben we de eerste dag in Bandung eigenlijk alleen maar geslapen en met het beetje energie dat we nog hadden een klein deel van de stad verkend. Wat we al gauw merkten is dat de locale bevolking, in deze op 4 na grootste stad van Indonesie, toeristen niet gewend zijn. Zo werden we meerdere malen begroet met de typische Indonesische brede lach. Vooral Tim zal in heel veel foto albums te vinden zijn!

De volgende dag hadden we een tour geboekt die ons als eerste langs een rijstenveld bracht waar wij konden zien hoe onze rijst verbouwd en verwerkt wordt voordat het in de supermarkt terecht komt. Hierna vervolgden wij onze weg naar een theeplantage, tofu fabriek, een bamboo shop en een vulkaan! Vooral het laatste heeft een grote indruk op ons gemaakt. Het is toch wel spannend als je je realiseert dat je in een tikkende tijdbom staat dat een slapende vulkaan heet. Gelukkig besloot moeder aarde ons te sparen zodat we ondanks de hele vieze zwafel lucht en de massa Javanen die met Tim op de foto wilden onze reis heelhuids konden voortzetten naar onze volgende en laatste bestemming van de dag: De hotsprings!

En wat was het inderdaad heet! De verhalen van onze gids over het kunnen koken van een ei in deze hotsprings hadden we tot dat moment afgedaan als grapje. Geloven deden wij het eigenlijk nog steeds niet tot de gids echt met eitjes aan kwam lopen. Een blije verrassing nu wij allebei op dit moment ontzettend veel honger hadden. Maar goed, na een waarschuwing dat wij niet te dicht bij de bron mochten komen liet de gids de eitjes, verpakt in een plasticzakje, zakken in het kokende water. Tien lange minuten braken aan. En toen was het zover! Ons eigen ei, voor ons door de natuur gekookt. Eindelijk iets om onze honger mee te stillen. Vol verwachting keken wij naar de stok waar het plasticzakje met eitjes aan was vastgebonden. Zo teleurgesteld waren we dan ook toen bleek dat het zakje was gesmolten en dat al onze eieren waren ontsnapt. Wat waren we gefrustreerd en hongerig!  Gelukkig hebben we ons bezoek aan de hotsprings wel leuk afgesloten toen we enige tijd konden pootje baden in een iets koelere bron( nog steeds loei-heet).

Bij terugkomst in ons hostel bleek de huiskamer vol te zitten met nieuwe gasten. Wij hadden het echter zo druk met het plannen van onze volgende reis dat we niet merkten dat het stel dat met hun rug naar ons toezat ook Nederlanders waren! Pas na een aantal uur raakte Paras met ze in gesprek. Martine en Luc bleken uit Nieuw-Vennep te komen! Het was echter een grotere verrassing toen bleek dat Martine een oud klasgenoot en buurmeisje van Tim is geweest en dat Luc en Tim elkaar kenden van de hockey! Zij vertelden ons dat ze al 4 maanden van huis waren en bezig waren met een wereldreis. Ze bleven echter maar 1 nachtje in Bandung en hadden al treinkaartjes gekocht naar Yogyakarta. Op dat moment kwamen we er achter dat het niet bij deze ontmoeting zou blijven maar dat we ook nog eens in dezelfde trein zaten naar Yoyga! Veel gekker werd het toen we ook nog eens hetzelfde hotel hadden geboekt! De volgende ochtend zijn we dan ook met z’n 4en vertrokken vanuit Bandung en beirekten we na een 8 uur durende treinreis onze bestemming.

De twee dagen in Yogyakarta vlogen voorbij. Met z’n vieren hebben we een sunrise tour gedaan, maar helaas door de wolken de zonsopkomst niet gezien. Daarna zijn we naar een Buddistische tempel genaamd Borobudur geweest waar de ‘Blanda’ (Indonesisch woord voor nederlanders) een groter bezienswaardigheid waren dan de tempel zelf! We werden dan ook een beetje overdonderd door de brutale mensen die hun camera’s in je gezicht duwden of aan je arm trokken om met ze op de foto te gaan. Ondanks de vele touristen vonden we de tempel zeer indrukwekkend en zeker aan te raden aan toekomstige reizigers.

De laatste dag in Yogya zijn we met het openbaar vervoer naar Pangandaran gegaan. Deze  Hindoeistische tempel was naar ons idee nóg mooier en indrukwekkender dan de Borobudur tempel! Het feit dat er zo weinig touristen waren bij deze tempel maakte het voor ons een stuk aangenamer waardoor we meer hebben kunnen genieten  van ons bezoekje.

Na de twee nachtjes in Yogyakarta hebben wij afscheid genomen van Martine en Luc en hebben onze reis vervolgd naar Bali! De Balinesen hebben vast een overschot aan champignons aangezien we om de twee meter  ‘mushrooms’ aangeboden krijgen.  Ins ons volgende blog zullen we vertellen over onze avonturen op Bali en de Gili eilanden, blijven jullie ons volgen??

Groetjes,

Parti